31 Μαΐ 2012

Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα ΔΕΠ (Υ)

Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα ΔΕΠ (Υ)


 
















Η διαταραχή αυτή υπολογίζεται ότι προσβάλλει περίπου το 3-5 % των παιδιών σχολικής ηλικίας. Προσβάλλει συχνότερα τα αγόρια (3-4 φορές).


Πού οφείλεται;
Για την κατάσταση αυτή δε φταίει κανένας από το περιβάλλον του παιδιού (ούτε οι γονείς ούτε οι δάσκαλοι) και το πιο πιθανό το παιδί γεννιέται με αυτό το πρόβλημα (διαταραχή που κληρονομείται). Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι οφείλεται σε ανισορροπία ή ανεπάρκεια των ορμονών που χρησιμοποιεί ο εγκέφαλος για τη λειτουργία του. Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι ο εγκέφαλος των παιδιών με αυτή την αρρώστια χρησιμοποιεί τη γλυκόζη (ενεργειακό υλικό) σε πιο αργούς ρυθμούς σε σχέση με τα υγιή παιδιά.

Σε ποία ηλικία εκδηλώνεται;
Η διαταραχή αυτή μπορεί να εκδηλωθεί από βρεφική ηλικία αλλά είναι πολύ δύσκολο να σκεφτεί κανείς τη διάγνωση αυτή τόσο νωρίς. Τα συμπτώματα που συνήθως έχουν τα βρέφη είναι τα ακόλουθα, χωρίς να σημαίνει πως κάθε παιδί που έχει ένα ή περισσότερα από τα συμπτώματα αυτά έχει και ΔΕΠ (Υ) :
• Έντονο κλάμα.
• Κοιμούνται λίγο.
• Ανησυχία.
• Κτυπούν το κεφάλι συνήθως στο κρεβάτι.
• Δυσκολίες στη σίτιση.
• Έντονη δίψα.

Η υποψία της αρρώστιας τίθεται όταν το παιδί αρχίζει να μεγαλώνει και παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά συμπτώματα.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά συμπτώματα του ΔΕΠ (Υ)
Τα κύρια χαρακτηριστικά είναι η ελλειμματική προσοχή, η υπερκινητικότητα και η παρορμητική συμπεριφορά.

Ελλειμματική προσοχή
Το παιδί αδυνατεί να συγκεντρωθεί σε ένα παιχνίδι ή μια συγκεκριμένη εργασία για πολλή ώρα. Πολλές φορές δείχνει να μη σας ακούει όταν του μιλάτε ή δεν ακολουθεί τις οδηγίες που του δίνετε.

Υπερκινητικότητα
Το παιδί αδυνατεί να κάτσει για πολλή ώρα σε ένα τόπο. Κινείται συνεχώς. Μπορεί να μιλά συνέχεια.

Παρορμητική συμπεριφορά
Δίνει απαντήσεις πριν καν συμπληρωθεί η ερώτηση. Διακόπτει συνεχώς τους άλλους.

Το ΔΕΠ (Υ) χωρίζεται σε τρεις διαφορετικούς τύπους
A. ΔΕΠ με κυρίως σύμπτωμα την ελλειμματική προσοχή.
Τα συμπτώματα του τύπου αυτού είναι τα ακόλουθα:
• Αδυνατεί να προσηλωθεί σε λεπτομέρειες ή κάνει απρόσεκτα λάθη.
• Δυσκολεύεται να κρατηθεί προσηλωμένο σε μια συγκεκριμένη εργασία για πολλή ώρα.
• Δεν φαίνεται να παρακολουθεί αυτό που του λες.
• Δυσκολεύεται να οργανώσει τα πράματα γύρω του.
• Αποφεύγει ή δυσκολεύεται να συμμετάσχει σε δραστηριότητες που απαιτούν πνευματική προσπάθεια.
• Χάνει εύκολα να πράγματα του.
• Ξεχνά πολύ εύκολα.
• Δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες.
• Χάνει εύκολα την προσοχή του.

Β. ΔΕΠ με κυρίως σύμπτωμα την υπερκινητικότητα και την παρορμητική συμπεριφορά.
Τα συμπτώματα του τύπου αυτού είναι τα ακόλουθα:
• Δυσκολεύεται να μείνει καθιστό σε μια καρέκλα για πολλή ώρα.
• Όταν κάθεται κινεί συνέχεια τα χέρια και πόδια.
• Τρέχει και σκαρφαλώνει συνέχεια μέσα στο σπίτι.
• Δυσκολεύεται να συμμετάσχει ήρεμα σε μια δραστηριότητα.
• Συμπεριφέρεται σαν να έχει μέσα του ένα μηχανάκι.
• Μιλά ασταμάτητα.
• Απαντά πριν συμπληρωθεί η ερώτηση.
• Δυσκολεύεται να περιμένει στη σειρά του.
• Διακόπτει τους άλλους όταν μιλούν.

Γ. Μεικτός τύπος ΔΕΠ.
Στον τύπο αυτό το παιδί παρουσιάζει συμπτώματα και από τους δυο πιο πάνω τύπους.

Πώς διαγιγνώσκεται;
Δυστυχώς δεν υπάρχει εξέταση που να θέτει τη διάγνωση του ΔΕΠ (Υ). Όταν κάποιος υποψιαστεί την διαταραχή, τότε αφού πρώτα ο γιατρός εξετάσει το παιδί, στη συνέχεια θα πρέπει να συλλέξει πληροφορίες από τους γονείς, τους δασκάλους και από οποιοδήποτε έρχεται σε επαφή με το παιδί για πολλή ώρα. Ο γιατρός θα αξιολογήσει όλες αυτές τις πληροφορίες και ταυτόχρονα θα αποκλείσει άλλες καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα που να μοιάζουν με ΔΕΠ (Υ).

Πώς αντιμετωπίζεται;
Η αντιμετώπιση του παιδιού με ΔΕΠ (Υ) είναι πολύπλευρη. Θα πρέπει να στραφεί στους εξής τομείς:
1. Εκπαίδευση των γονιών.
2. Προγράμματα παρέμβασης στη συμπεριφορά του παιδιού.
3. Καταρτισμός κατάλληλου εκπαιδευτικού προγράμματος.
4. Φαρμακευτική αγωγή.
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των παιδιών με ΔΕΠ (Υ) δε θεραπεύουν την διαταραχή. Βελτιώνουν τα συμπτώματα για όσο χρόνο διαρκεί η δράση του φαρμάκου. Τα φάρμακα που συνήθως χρησιμοποιούνται ανήκουν στις πιο κάτω κατηγορίες.
Α. Μεθυλφενιδάτη
Β. Προϊόντα αμφεταμίνης και δεξτροαμφεταμίνης.
Οι φαρμακευτικές εταιρείες κυκλοφορούν φάρμακα μακράς δράσεως και στις δυο αυτές κατηγορίες, δηλαδή φάρμακα που ο χρόνος δράσης τους είναι σχετικά μεγάλος έτσι δίνεται η δυνατότητα χορήγησης του φαρμάκου μια φορά την ημέρα.
Να θυμάστε να ρωτάτε πάντα τον γιατρό σας για τις πιθανές παρενέργειες και για την ακριβή δόση του φαρμάκου.

Ποία είναι η πρόγνωση;
Τα παιδιά με ΔΕΠ (Υ) έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα αποτυχίας στο σχολείο. Περίπου τα δυο τρίτα των παιδιών θα συνεχίσουν να έχουν συμπτώματα και στην ενήλικη ζωή τους. Μελέτες όμως απέδειξαν πως τα παιδιά που αντιμετωπίζονται έγκαιρα με τη σωστή πολύπλευρη θεραπεία έχουν λιγότερα προβλήματα στο σχολείο και μόνο οι μισοί από αυτούς παρουσιάζουν προβλήματα μέσα στην οικογένεια τους και στη δουλειά τους.

 Αδάμος Χατζηπαναγής, Παιδίατρος 

Πηγή: www.paidiatros.com
kalosdaskalos.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου