Δίδυμα δεν σημαίνει ίδια

Παλιά υποστήριζαν ότι η διαπαιδαγώγηση και η ανατροφή ήταν αυτές που καθόριζαν την προσωπικότητα του παιδιού. Αργότερα, επικράτησε η άποψη ότι η προσωπικότητα είναι θέμα γονιδίων. Σήμερα, τα δεδομένα είναι διαφορετικά.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το DNA επιδρά πάνω μας συνδυαστικά με την εμπειρία διαμορφώνοντας από κοινού την προσωπικότητα.

Το πείραμα των διδύμων
Δυο μονοζυγωτικά δίδυμα (από το ίδιο ωάριο που χωρίστηκε στη μέση άρα με το ίδιο ακριβώς γενετικό υλικό) είναι ολόιδια εξωτερικά. Εκτός από τα κοινά χαρακτηριστικά του προσώπου και του σώματος, παίρνουν τις ίδιες εκφράσεις, κάνουν τις ίδιες κινήσεις όταν βρίσκονται σε συγκεκριμένες συναισθηματικές καταστάσεις, π.χ. όταν νιώθουν στρες, χαρά κλπ. Οι αντιδράσεις, οι συμπεριφορές, οι προτιμήσεις τους επίσης ταυτίζονται απόλυτα, ενώ και επαγγελματικά ακολουθούν την ίδια πορεία. Θα έλεγε κανείς ότι τα δυο μονοζυγωτικά δίδυμα (ας τα ονομάσουμε Μαρία και Σοφία), είναι ακριβώς ο ίδιος άνθρωπος...καρμπόν. Και όμως, υπάρχουν διαφορές μεταξύ τους.
Η μια είναι δυναμική και με πολύ καλή αυτοεικόνα, η άλλη είναι συνεσταλμένη, ντροπαλή και χωρίς αυτοπεποίθηση. Οι διαφορές αυτές εκδηλώθηκαν στα δίδυμα της περίπτωσής μας, μετά το θάνατο των γονιών τους. Όταν έπαψαν να βρίσκονται στους ασφαλείς κόλπους της ενωμένης, αγαπημένης οικογένειας, οι διαφορές τους έκαναν την εμφάνισή τους.
Η Μαρία αντιμετώπισε την δυσάρεστη κατάσταση με αισιοδοξία και παίρνοντας δραστικά μέτρα. Χάραξε νέα πορεία με τον σύντροφό της πια. Η Σοφία από την άλλη εμφάνισε κατάθλιψη και η κατάστασή της γινόταν όλο και χειρότερη με το πέρασμα του χρόνου. Όταν βρέθηκαν ξανά μαζί τα δυο κορίτσια, η μεταξύ τους επικοινωνία δεν ήταν εύκολη και διαπίστωσαν ότι, παρά την ομοιότητά τους, οι διαφορές τους ήταν τεράστιες.

Πού οφείλονται οι διαφορές στην προσωπικότητα και τον χαρακτήρα των διδύμων;
Ας πάρουμε για παράδειγμα την περίπτωση της κατάθλιψης ή της επιθετικότητας. Πράγματι, έχει βρεθεί ότι υπάρχει γονίδιο που καθιστά την εμφάνιση των παραπάνω χαρακτηριστικών πιο πιθανή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η γονιδιακή προδιάθεση είναι αρκετή για να δημιουργηθεί το πρόβλημα, αφού χρειάζεται και η «συνδρομή» του περιβάλλοντος, η παρουσία δηλαδή έντονων στρεσογόνων καταστάσεων και ανάλογων γεγονότων στη ζωή του ατόμου που φέρει τα επικίνδυνα γονίδια, προκειμένου να εκδηλώσει κατάθλιψη ή επιθετική συμπεριφορά. Με άλλα λόγια, το DNA δεν αρκεί για να προδιαγράψει την πορεία του ανθρώπου και για να εκδηλωθούν όλα όσα υπόσχεται το DNA, πρέπει να βάλει το χεράκι του και το περιβάλλον!

Οι εμπειρίες ξεκινούν από την εμβρυακή ηλικία
Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τα δίδυμα μεταξύ τους; Οι ειδικοί απαντούν ότι η απάντηση ξεκινά από τις εμπειρίες που συλλέγει το κάθε έμβρυο μέσα στην κοιλιά της μητέρας.
Η λογική πίσω από αυτή την τοποθέτηση είναι η εξής:
Τα δίδυμα ανταγωνίζονται για θρεπτικά συστατικά, όσο βρίσκονται μέσα στη μήτρα, με αποτέλεσμα κάποιος να είναι ο νικητής και κάποιος ο νικημένος. Αυτό εξηγεί και το διαφορετικό βάρος και ύψος των διδύμων από τη στιγμή της γέννησής τους.  Μετά από έρευνες και μελέτες λοιπόν οι ειδικοί κατέληξαν ότι μόνο το 59% των χαρακτηριστικών που μοιράζονται τα δίδυμα οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στα γονίδια. Από εκεί και πέρα τη σκυτάλη για την ανάπτυξή τους αναλαμβάνει το περιβάλλον. Τη διαφοροποίηση μπορεί να φέρει η διαφορετική συμπεριφορά των γονέων απέναντι στα δίδυμα, μια αρρώστια που μπορεί να πλήξει το ένα από τα δυο, ο διαφορετικός ρόλος που μπορεί να τους δοθεί από το περιβάλλον (ο ήσυχος, ο καλός, ο δυναμικός, ο αρχηγός) κλπ.

 Συνεργάστηκε η Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Λίζα Βάρβογλη, Ph.D 

Πηγή: www.babyspace.gr

kalosdaskalos.blogspot.com