Το γονίδιο του… αντιαλκοολισμού

Στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών θεραπειών για τον αλκοολισμό ελπίζουν οι ερευνητές πως θα συμβάλλει η ανακάλυψη γονιδίου που φαίνεται να παίζει ρόλο στο πόσο αλκοόλ συνηθίζει κανείς να πίνει.

Μέχρι σήμερα είχε ανακαλυφθεί μόνο άλλο ένα γονίδιο που ελέγχει τη διάσπαση του αλκοόλ στο ήπαρ, το οποίο είχε βρεθεί να έχει μια αξιοσημείωτη γενετική επίδραση στην κατανάλωση αλκοόλ.

Αναλύοντας δείγματα γενετικού υλικού σε περισσότερα από 47.000 άτομα σε διάφορες χώρες, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι άνθρωποι διαθέτουν μια σπανιότερη παραλλαγή του γονιδίου AUTS2 πίνουν κατά μέσο όρο 5% λιγότερο αλκοόλ σε σύγκριση με όσους έχουν στο DΝΑ τους την πιο κοινή γενετική παραλλαγή.

Το συγκεκριμένο γονίδιο είχε στο παρελθόν συνδεθεί με τον αυτισμό και τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, αν και η πραγματική λειτουργία του δεν είναι ακόμα σαφής.

«Φυσικά υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επιδρούν στο πόσο αλκοόλ θα πιει κάποιος, όμως ξέρουμε ότι τα γονίδια παίζουν σημαντικό ρόλο. Η επίδραση αυτού του συγκεκριμένου γονιδίου είναι μικρή, όμως η ανακάλυψή του ανοίγει ένα νέο πεδίο έρευνας» δήλωσε ο ερευνητής Πολ Έλιοτ, καθηγητής της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Imperial College του Λονδίνου.

Γιατί όμως μερικοί άνθρωποι γίνονται ευχάριστοι και κοινωνικοί με το αλκοόλ, ενώ άλλοι πέφτουν σε κατάθλιψη και γίνονται δυσάρεστοι στους γύρω τους; Σε μια άλλη μελέτη, ερευνητές του Τμήματος Ψυχιατρικής και Συμπεριφορικής Νευροεπιστήμης του πανεπιστημίου του Σικάγο κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο βαθμός που το ποτό «ανεβάζει» ή «ρίχνει» ψυχολογικά κάποιον, κάνοντάς τον πιο χαρούμενο ή πιο λυπημένο, είναι κυρίως θέμα εκ γενετής δομής του εγκεφάλου.

Επιμέλεια: Παύλος Διονυσόπουλος

Πηγή: www.zougla.gr

kalosdaskalos.blogspot.com