Πρώιμα ενθαρρυντικά αποτελέσματα πειραματικής ουσίας σε ποντίκια
Πρώιμα αποτελέσματα πειραμάτων σε ποντίκια ενός πειραματικού
φαρμάκου δημιουργούν ελπίδες (αν και μακρινές) για την ανάπτυξη
θεραπειών ενάντια στον αυτισμό
Ουάσινγκτον
Η προοπτική ανάπτυξης φαρμάκου για τον αυτισμό έρχεται τώρα πιο κοντά
χάρη σε ειδικούς των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ, οι οποίοι
κατάφεραν να μειώσουν τη δριμύτητα των συμπτωμάτων της διαταραχής σε
ποντίκια με χρήση ενός πειραματικού φαρμάκου.
Βελτίωση των συμπτωμάτων
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης τους που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Science Translational Medicine», τα πειραματόζωα εμφάνισαν βελτίωση στις κοινωνικές δεξιότητες και μείωση των επαναλαμβανόμενων κινήσεων που είναι χαρακτηριστικές του αυτισμού μετά από λήψη του φαρμάκου GRN-529.
Παρότι τα ευρήματα αυτά είναι ενθαρρυντικά, πρέπει να σημειωθεί ότι πολλές θεραπείες που φαίνονται αποτελεσματικές στα ποντίκια δεν είναι εξίσου αποτελεσματικές στον άνθρωπο. Σε κάθε περίπτωση ακόμη και αν το φάρμακο δείξει αποτελεσματικότητα και στους ανθρώπους θα παρέλθουν αρκετά χρόνια προτού να είναι ευρέως διαθέσιμο.
Οι διαταραχές του αυτιστικού φάσματος εκτιμάται ότι «πλήττουν» περίπου το 1% των παιδιών. Τα συμπτώματα ποικίλλουν – σε κάποιες περιπτώσεις είναι πολύ ήπια ενώ σε άλλες παρουσιάζονται σοβαρά προβλήματα στην κοινωνική αλληλεπίδραση, καθυστέρηση στον λόγο και έντονες επαναλαμβανόμενες κινήσεις.
Οι ερευνητές των αμερικανικών Ινστιτούτων Υγείας σημειώνουν ότι μέχρι σήμερα ο αυτισμός θεωρείται ότι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με φάρμακα. Η κύρια θεωρία αναφέρει ότι οι συμπεριφορές που σχετίζονται με αυτόν αφορούν την ίδια την «καλωδίωση» του εγκεφάλου.
Στόχος η επικοινωνία των εγκεφαλικών κυττάρων
Ωστόσο, όπως οι ίδιοι λένε, υπάρχουν στοιχεία που μαρτυρούν πως σε ορισμένες περιπτώσεις ο αυτισμός οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο τα εγκεφαλικά κύτταρα επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω των συνάψεων.
Οι επιστήμονες δοκίμασαν λοιπόν στα ποντίκια το φάρμακο GRN-529 το οποίο παρεμβαίνει στη δράση του χημικού του εγκεφάλου που ονομάζεται γλουταμινικό οξύ. Το συγκεκριμένο χημικό βοηθά τα εγκεφαλικά κύτταρα να «επικοινωνήσουν» μεταξύ τους.
Στο πλαίσιο των πειραμάτων χρησιμοποιήθηκαν ποντίκια με «αυτιστικές συμπεριφορές» και όχι με αυτισμό. Τα ζώα αυτά ήταν λιγότερο κοινωνικά ενώ περνούσαν και το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους απομονωμένα κάνοντας επαναλαμβανόμενες κινήσεις.
Προοπτική ανάπτυξης φαρμάκου
Μετά την έγχυση του φαρμάκου με ένεση τα συγκεκριμένα πειραματόζωα παρουσίασαν βελτίωση στην κοινωνική συμπεριφορά τους. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα νέα ευρήματα ανοίγουν προοπτικές ανάπτυξης ενός φαρμάκου για τον αυτισμό.
Σύμφωνα με τη δρα Τζάκλιν Κρόουλι, από το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας των ΗΠΑ που συμμετείχε στη μελέτη «με δεδομένο το υψηλό κόστος – χρηματικό αλλά και συναισθηματικό – με το οποίο συνδέεται ο αυτισμός για τις οικογένειες, το σχολείο αλλά και τα συστήματα υγείας, ελπίζουμε ότι τέτοιου είδους μελέτες μπορούν κάποια ημέρα να οδηγήσουν σε φάρμακα που θα αντιμετωπίζουν τα βασικά συμπτώματα της διαταραχής».
Σχολιάζοντας πάντως τα νέα ευρήματα η Ούτα Φριθ, καθηγήτρια Γνωσιακής Ανάπτυξης στο University College του Λονδίνου τόνισε ότι «θα παρέλθει μεγάλο διάστημα προτού αυτά μπορέσουν να ‘μεταφραστούν’ σε θεραπείες για τον άνθρωπο. Το να παρεμβαίνουμε στον τρόπο λειτουργίας των συνάψεων μπορεί να έχει σοβαρές παρενέργειες».
Πηγή: troktiko
Βελτίωση των συμπτωμάτων
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης τους που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Science Translational Medicine», τα πειραματόζωα εμφάνισαν βελτίωση στις κοινωνικές δεξιότητες και μείωση των επαναλαμβανόμενων κινήσεων που είναι χαρακτηριστικές του αυτισμού μετά από λήψη του φαρμάκου GRN-529.
Παρότι τα ευρήματα αυτά είναι ενθαρρυντικά, πρέπει να σημειωθεί ότι πολλές θεραπείες που φαίνονται αποτελεσματικές στα ποντίκια δεν είναι εξίσου αποτελεσματικές στον άνθρωπο. Σε κάθε περίπτωση ακόμη και αν το φάρμακο δείξει αποτελεσματικότητα και στους ανθρώπους θα παρέλθουν αρκετά χρόνια προτού να είναι ευρέως διαθέσιμο.
Οι διαταραχές του αυτιστικού φάσματος εκτιμάται ότι «πλήττουν» περίπου το 1% των παιδιών. Τα συμπτώματα ποικίλλουν – σε κάποιες περιπτώσεις είναι πολύ ήπια ενώ σε άλλες παρουσιάζονται σοβαρά προβλήματα στην κοινωνική αλληλεπίδραση, καθυστέρηση στον λόγο και έντονες επαναλαμβανόμενες κινήσεις.
Οι ερευνητές των αμερικανικών Ινστιτούτων Υγείας σημειώνουν ότι μέχρι σήμερα ο αυτισμός θεωρείται ότι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με φάρμακα. Η κύρια θεωρία αναφέρει ότι οι συμπεριφορές που σχετίζονται με αυτόν αφορούν την ίδια την «καλωδίωση» του εγκεφάλου.
Στόχος η επικοινωνία των εγκεφαλικών κυττάρων
Ωστόσο, όπως οι ίδιοι λένε, υπάρχουν στοιχεία που μαρτυρούν πως σε ορισμένες περιπτώσεις ο αυτισμός οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο τα εγκεφαλικά κύτταρα επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω των συνάψεων.
Οι επιστήμονες δοκίμασαν λοιπόν στα ποντίκια το φάρμακο GRN-529 το οποίο παρεμβαίνει στη δράση του χημικού του εγκεφάλου που ονομάζεται γλουταμινικό οξύ. Το συγκεκριμένο χημικό βοηθά τα εγκεφαλικά κύτταρα να «επικοινωνήσουν» μεταξύ τους.
Στο πλαίσιο των πειραμάτων χρησιμοποιήθηκαν ποντίκια με «αυτιστικές συμπεριφορές» και όχι με αυτισμό. Τα ζώα αυτά ήταν λιγότερο κοινωνικά ενώ περνούσαν και το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους απομονωμένα κάνοντας επαναλαμβανόμενες κινήσεις.
Προοπτική ανάπτυξης φαρμάκου
Μετά την έγχυση του φαρμάκου με ένεση τα συγκεκριμένα πειραματόζωα παρουσίασαν βελτίωση στην κοινωνική συμπεριφορά τους. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα νέα ευρήματα ανοίγουν προοπτικές ανάπτυξης ενός φαρμάκου για τον αυτισμό.
Σύμφωνα με τη δρα Τζάκλιν Κρόουλι, από το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας των ΗΠΑ που συμμετείχε στη μελέτη «με δεδομένο το υψηλό κόστος – χρηματικό αλλά και συναισθηματικό – με το οποίο συνδέεται ο αυτισμός για τις οικογένειες, το σχολείο αλλά και τα συστήματα υγείας, ελπίζουμε ότι τέτοιου είδους μελέτες μπορούν κάποια ημέρα να οδηγήσουν σε φάρμακα που θα αντιμετωπίζουν τα βασικά συμπτώματα της διαταραχής».
Σχολιάζοντας πάντως τα νέα ευρήματα η Ούτα Φριθ, καθηγήτρια Γνωσιακής Ανάπτυξης στο University College του Λονδίνου τόνισε ότι «θα παρέλθει μεγάλο διάστημα προτού αυτά μπορέσουν να ‘μεταφραστούν’ σε θεραπείες για τον άνθρωπο. Το να παρεμβαίνουμε στον τρόπο λειτουργίας των συνάψεων μπορεί να έχει σοβαρές παρενέργειες».
Πηγή: troktiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου