6 Ιουλ 2012

Αισιοδοξία: Eίναι έμφυτη ή καλλιεργείται;

hapiness-386


Οι αισιόδοξοι άνθρωποι ζούνε καλύτερα, όπως αποδεικνύουν πολλές έρευνες. Και οι αισιόδοξοι γονείς μεγαλώνουν πιο ευτυχισμένα και ισορροπημένα παιδιά, λένε οι ειδικοί.

Κι αν δεν υπάρχουν κανόνες και… χαπάκια αισιοδοξίας για να τα πιούμε με τις χούφτες, πάντα θα υπάρχουν μερικά εγκεφαλικά τρικ που μπορούμε να υιοθετήσουμε για να νιώθουμε λίγο περισσότερη αισιοδοξία κάθε μέρα. Τι σημαίνει, όμως, αισιόδοξος άνθρωπος; Είναι αυτός που δεν αντιλαμβάνεται τις ευθύνες, τα προβλήματα και τις απογοητεύσεις της καθημερινότητας; Μάλλον όχι, γιατί τότε θα μιλούσαμε για κάποιον που ζει σε ένα άλλο κόσμο! Αισιοδοξία, όμως, είτε είμαστε γονείς είτε όχι, είναι να βλέπουμε τη θετική πλευρά της ζωής. Να πιστεύουμε πως έχουμε τα προσόντα για να πάει καλά μια επαγγελματική συνέντευξη και να μπούμε χαμογελαστές και με αυτοπεποίθηση στη συνάντηση με τον υπεύθυνο. Να πιστεύουμε πως η εγκυμοσύνη μας θα εξελιχθεί με τον καλύτερο τρόπο και όταν κλείνουμε τα μάτια να βλέπουμε ένα υγιές και ζωηρό μωράκι στην αγκαλιά μας. Να μην σκεφτόμαστε σκηνές πανικού όταν θα αφήσουμε για πρώτη φορά το μωρό μας στη γυναίκα, που θα το κρατάει για να επιστρέψουμε στη δουλειά. Να χαμογελάμε και να νιώθουμε πως έχουμε κάνει καλή δουλειά με το παιδί μας όταν ανοίξει τα φτερά του και ξεκινήσει για την πρώτη του βόλτα με φίλους, αντί να είμαστε όλη την ώρα καρφωμένες στο μπαλκόνι με το κινητό στο χέρι (επειδή η… περίπτωσή μου εμπίπτει στην τελευταία κατηγορία οφείλω να ομολογήσω πως όλα αυτά δεν είναι εύκολα, ειδικά στην κοινωνία που ζούμε σήμερα).
Προπονηθείτε…
Χρειάζεται να κάνουμε ασκήσεις αισιοδοξίας και θετικής σκέψης για να μάθουμε να βλέπουμε τα θετικά στη ζωή μας, ακόμη και τις πιο ζόρικες στιγμές. Φυσικά, η αισιοδοξία είναι στοιχείο της προσωπικότητας του καθενός μας και καλλιεργείται, οπότε δεν είναι απλό να ξυπνήσουμε ένα πρωί έχοντας αποφασίσει πως από ’δώ και πέρα θα είμαστε πιο αισιόδοξοι. Μπορούμε, ωστόσο, με μικρές κινήσεις και αλλαγές στον τρόπο που σκεφτόμαστε, να προσπαθούμε ώστε κάθε μέρα να βρίσκουμε κάτι θετικό, ένα λόγο για να χαμογελάμε και να ατενίζουμε με περισσότερη αισιοδοξία το μέλλον.
Όλοι έχουμε ανάγκη την ελπίδα
Η αισιοδοξία είναι έμφυτη ή χρειάζεται εμείς να προσπαθήσουμε; Γίνεται αυτόματα ή απαιτείται συνειδητή προσπάθεια; Οι άνθρωποι είμαστε γενετικά εξοπλισμένοι ώστε να παράγουμε το φόβο, τη δυσπιστία και να αντιδρούμε ασυνείδητα σε καθετί αρνητικό. Η αιτία για αυτή τη γενετική μας προδιάθεση είναι για να εξασφαλιστεί όσο το δυνατό η επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Είμαστε προγραμματισμένοι να σκεφτόμαστε τους κινδύνους και τα αρνητικά, για να αυξήσουμε τις πιθανότητες να τα προλάβουμε και να τα αντιμετωπίσουμε με επιτυχία. Από την άλλη, η αισιοδοξία και η θέαση της θετικής πλευράς της ζωής δεν είναι στις έμφυτες προδιαγραφές μας. Αυτός είναι και ο λόγος που χρειάζεται συνειδητά να καλλιεργήσουμε την αισιοδοξία.
Μετά την καταιγίδα, ο ήλιος
Τα παιδιά, που βρίσκονται σε έναν κόσμο παραμορφωμένο από τον αρνητισμό των μεγάλων, χρειάζονται από τη μητέρα και όσους τα φροντίζουν μια διαπαιδαγώγηση που να περιλαμβάνει όλα τα βασικά στοιχεία της αισιοδοξίας, όπως πίστη, ελπίδα, προσδοκία. Έτσι, όταν ως μητέρες ζούμε προς αυτές τις αρχές τότε είναι επόμενο και το παιδί μας να μάθει την αισιοδοξία στη ζωή του. Τα παιδιά τρέφονται από την ψυχική παρουσία της μητέρας. Όταν λοιπόν τα φέρουμε κοντά σε μια θετική φιλοσοφία ζωής θα βοηθήσουμε ώστε να δημιουργηθεί μέσα τους ένας μηχανισμός προστασίας, ένα ισχυρό όπλο δύναμης, πολύτιμο για το παρόν αλλά και το μέλλον τους. Ο εγκέφαλος του παιδιού είναι απόλυτα εκτεθειμένος και ρουφά σαν σφουγγάρι. Άρα απορροφά εύκολα τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά μηνύματα. Σε αυτές τις μικρές ηλικίες έχουμε τη δυνατότητα να φυτέψουμε σπόρους αισιοδοξίας στον εγκέφαλο του παιδιού, να το εκπαιδεύσουμε να σκέφτεται και να ζει με θετικό τρόπο. Μέσα από το ρόλο μας ως μητέρες θα στηρίξουμε θετικά τον ψυχισμό των παιδιών μαθαίνοντάς τους ότι ύστερα από την καταιγίδα θα έρθει και πάλι ένας όμορφος λαμπερός ήλιος. Επιπλέον, η πίστη ότι τα πράγματα θα πάνε καλά -εφόσον βέβαια κάνουμε και απ’ τη μεριά μας τους σωστούς χειρισμούς- είναι από τα καλύτερα ψυχικά δώρα που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας σαν προστασία και δύναμη σε κάθε αντιξοότητα της ζωής.
Αισιοδοξία στην εποχή της κρίσης
Στη σημερινή εποχή που όλοι μας βιώνουμε μια γενική κρίση (οικονομική, αλλαγών, νοοτροπίας), συμβαίνει συχνά ως μητέρες, έστω και αν δεν το κάνουμε συνειδητά, να μεταφέρουμε την κρίση αυτή μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον και κατά συνέπεια στα παιδιά. Η εποχή απαιτεί μεγάλη εγρήγορση και εκπαίδευση από όλες τις μαμάδες ώστε να προφυλαχθούν τα παιδιά από αυτή την κρίση, μια κρίση αρνητισμού και τοξικότητας, που εισβάλλει μέσα στα σπίτια. Η αρνητική αυτή περίοδος μας ταλαιπωρεί αλλά συγχρόνως είναι και μία ευκαιρία να εξασκηθούμε στο να παραμείνουμε ψύχραιμες και θετικές και να ανακαλύψουμε τη δύναμη της αισιοδοξίας. Ας έχουμε στο νου μας πως η θετική σκέψη δεν είναι κάτι δεδομένο, αντίθετα, απ’ τη φύση μας έχουμε μια τάση στο αρνητικό και το φόβο. Όμως όταν καλλιεργήσουμε την αισιοδοξία μπορεί να εκπλαγούμε από το πόσο δημιουργικοί μπορούμε να γίνουμε.
Δίαιτα αρνητικότητας
Τα παιδιά από τη φύση τους καταλαβαίνουν πότε ένα μήνυμα αισιοδοξίας από τη μητέρα είναι αληθινό και πότε δεν είναι. Συνεπώς το πρώτο πράγμα που μπορεί να κάνει μια μητέρα είναι να είναι αληθινά αισιόδοξη και να υποστηρίζει αυτό το συναίσθημα με τις πράξεις και τη φιλοσοφία της. Σημαντικό είναι λοιπόν να αποτοξινωθούμε από την αρνητικότητα που μας περιβάλλει, με άλλα λόγια, τι θα λέγατε για μια δίαιτα αρνητικότητας; Φυσικά, αυτή η δίαιτα δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, γι’ αυτό χρειάζεται μια συνεχής συνειδητή προσπάθεια ώστε να μπορέσουμε οι ίδιες να καθαρίσουμε τον εαυτό μας από διάφορα τοξικά απόβλητα, τα οποία έχουμε απορροφήσει από το περιβάλλον.
Για να το πετύχουμε αυτό χρειαζόμαστε να φιλοσοφήσουμε τα πράγματα στη ζωή μας, να υιοθετήσουμε έναν τρόπο σκέψης, να καταστρώσουμε ένα σχέδιο δράσης ώστε να μην παίρνουμε τίποτα σαν δεδομένο και να μην επαναπαυόμαστε. Τα παιδιά ρουφούν την αρνητική ενέργεια που μεταφέρουμε στο σπίτι απ’ έξω. Το πρώτο βήμα, λοιπόν, είναι να μεταφέρουμε στο παιδί μας μόνο τα θετικά-ευχάριστα σημεία της ημέρας μας. Χρειάζεται να ελέγξουμε συνειδητά την τάση μας να μεταφέρουμε ό,τι έχουμε ζήσει στη δουλειά, στο δρόμο ή στις επαφές μας με άλλους ανθρώπους στα παιδιά μας, γιατί είναι σαν να τα μολύνουμε. Ένας τρόπος που θα μας βοηθήσει να σκεφτόμαστε και να αλληλεπιδρούμε πιο θετικά με τα παιδιά μας είναι να κάνουμε έναν κατάλογο με όλα τα θετικά γεγονότα της ημέρας.
Πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε θετικά συναισθήματα και βιώματα στη λίστα μας; Ορισμένες ερωτήσεις που μπορεί να μας βοηθήσουν είναι οι παρακάτω:

• Ποια όμορφα πράγματα είδα, άκουσα, αισθάνθηκα, μύρισα, άγγιξα σήμερα;
• Ποιους ανθρώπους συνάντησα και ποια ήταν τα καλά τους στοιχεία;
• Ποια ήταν τα πιο όμορφα σημεία της ημέρας μου;
• Τι καλό έχω εγώ ως μητέρα και ως άνθρωπος; Ποια είναι τα δυνατά μου σημεία, ποια είναι τα προσόντα μου, ποια πράγματα αγαπώ, ποια πράγματα με ευχαριστούν, τι με κάνει αισιόδοξη και με θετική ενέργεια;
• Πού τα κατάφερα πολύ καλά τελευταία;
Μπορούμε κάθε μέρα να συμπληρώνουμε αυτή τη λίστα και σταδιακά η θετική σκέψη και η αισιοδοξία θα βρίσκουν πιο εύκολα και πιο ασυναίσθητα το δρόμο τους.
Παράλληλα είναι καλό να βρούμε και ορισμένες δραστηριότητες, όπως π.χ. μια βόλτα σε μέρη που μας αρέσουν, να ακούσουμε μουσική, να δούμε τις φίλες μας, να αστειευτούμε ή να ξεκινήσουμε γυμναστική, ζωγραφική, σεμινάρια, να παίξουμε με το κατοικίδιό μας ή απλά να καθίσουμε να χαλαρώσουμε, να γαληνέψουμε για λίγη ώρα χωρίς να κάνουμε τίποτα, να αφεθούμε μέσα σε μια ήρεμη σιωπή.
Η αισιοδοξία κάνει καλό
Οι αισιόδοξοι άνθρωποι, σύμφωνα με έρευνες γιατρών και ψυχολόγων, έχουν καλύτερη υγεία, αναρρώνουν γρηγορότερα από διάφορες ασθένειες, κι ακόμη κινδυνεύουν λιγότερο από ορισμένες μορφές καρκίνου που έχουν ψυχοσωματική βάση!

Μικρές ασκήσεις αισιοδοξίας
• Εάν καταλάβουμε ότι κολλάμε πολύ στο αρνητικό και είμαστε απαισιόδοξες, ίσως έχει νόημα να συζητήσουμε με τον εαυτό μας και να συνειδητοποιήσουμε εάν υπάρχουν λόγοι που μας οδηγούν σε αυτή τη συμπεριφορά. Από τη στιγμή που θα συνειδητοποιήσουμε τη στάση μας μπορούμε να την αλλάξουμε.
• Ψάχνουμε σε κάθε κατάσταση, ακόμη και στις αναποδιές, να βρούμε ένα θετικό στοιχείο, το οποίο θα τονίσουμε στο μυαλό μας για να αισθανθούμε καλύτερα.
• Περιμένουμε να μας συμβεί το καλύτερο αντί να προετοιμαζόμαστε για το χειρότερο. Ακόμη όμως κι αν τα πράγματα δεν έρθουν όπως τα θέλουμε, μπορούμε να υιοθετήσουμε την παροιμία «κάθε εμπόδιο για καλό».
• Αντιδράμε σε ό,τι δεν μας αρέσει και δεν δεχόμαστε αναντίρρητα αυτά που μας συμβαίνουν. Αυτή η παθητική στάση δεν μας επιτρέπει να διεκδικήσουμε κάτι περισσότερο, ούτε να δούμε τα θετικά στοιχεία κάθε κατάστασης.
• Κάνουμε βόλτες κάτω από τον ήλιο τα Σαββατοκύριακα, ανοίγουμε τις κουρτίνες να μπει το φως στο σπίτι μας, περπατάμε τις κοντινές αποστάσεις. Το φως του ήλιου είναι το υπ’ αριθμόν 1 φυσικό αντικαταθλιπτικό και μας χαρίζει καλή διάθεση και αισιοδοξία.
• Γυμναζόμαστε. Η τακτική άσκηση μπορεί να βελτιώσει τη διάθεσή μας. Αισθανόμαστε καλύτερα με το σώμα μας, αυξάνεται η αυτοπεποίθησή μας, γινόμαστε πιο κοινωνικές, βγαίνουμε συχνότερα από το σπίτι. Όλοι αυτοί οι παράγοντες συμβάλλουν στο να είμαστε πιο αισιόδοξες…


Της Ελένης Δασκαλάκη, με τη συνεργασία της Άννα-Μαρίας Κυριακοπούλου, Κλινικής Ψυχολόγου, Ψυχοθεραπεύτριας Ομάδας, Ειδίκευση στην Τραυματοθεραπεία Παιδιών και Εφήβων

Πηγή: www.myworld.gr

kalosdaskalos.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου